وجه تانى يوم الى هوه يوم رحله السفارى وركوب الجمال
تعالى نشوف حصل ايه
صحيوا الصبح ولبسوا ونزلوا يفطروا
ندى بصت لسعديه لقيتها لابسه لبسها المعتاد الى هوه جيب وجاكت
استغربت اوى وراحت تكلمها
ندى : سعديه ايه الى انتى لابساه ده
سعديه : ماله الى انا لابساه ده وحش ولا ايه
ندى : لا مش وحش بس مينفعش تركبى بيه جمل او تطلعى سفارى خالص لازم تلبسى بنطلون
سعديه : يومك اسوه البس بنطلون ليه حصل ايه فى الدنيا
اتهببى واسكتى يا بت وانا اصلا مش هركب جمل ولا حتى السفارى دى كمان وغورى من وشى
ندى : مينفعش يعنى هنسيبك لوحدك فى الصحرى
سعديه : خلاص مش اروح خالص واجعد هنا
ندى : لا بصى انا هجيبلك بنطلون من عندى بس واسع والله ومش ضيق تعالى شوفيه
ولو مش عاجبك مش تلبسيه
سعديه : تعالى اما اشوف انا عارفه انها رحله سوده من الاول ومحدش مصدجنى خالص
(سعديه اختارت طبعا اوسع بنطلون عند ندى وكمان لبست فوق منه فست طويل بس
الحمد لله انها وافقت تلبس البنطلون بعد اقناع شديد)
وراحوا بقى وهناك ركبوا الجمال الا وحده بس الاستاذه جنى خايفه طبعا من الجمل
جنى : يا مامى انا اركب ده لالالالالالا مقدرش انا اخاف منه
سعديه بقى شافت الموقف واتنرفزت منها
سعديه : متركبى ياختى وتخلصينى خلينا نتحرك ونمشى
جنى : انتى مالك يا انتى انا مش اركب مقدرش اخاف انا
سعديه : طيب جيبولها طاسه الخضه المحروسه على شبابها فى اليوم لاسود ده
يابت الناس اركبى ده اليف مش يعضك والله انا حاسه بالجمل هوه خايف منك احسن انتى تعضيه
جنى طبعا رافضه اقنعها احدى المشرفين انها تركب مع حد من زمايلها طبعا جنى اختارت ميدو
سعديه شافتها بتركب مع ميدو اتنرفزت هى كمان
سعديه : والله انا بجول ان البت دى دزمه هى مش خايفه اصلا انا عرفاها هى
عايزه تتلزج فى الولا الى اسمه ميدو شوفى يا بت يا ندى عامله ايه البت ما صدجت
تلزج فيه يادى النيله بنات اخر زمن
( سعديه شكلها متغاز علشان ميدو حاسه كده ان القلب بدأ يدق اما نشوف بقى )
خلص بقى موضوع الجمال وجه معاد رحله السفارى وكل اتنين يركبوا سوى
وركبت ندى وسعديه وجنى طبعا مع ميدو وانطلقت الرحله سعديه كانت خايفه من موضوع
السفارى ده لانها اول مره تطلع رحله سفارى وانطلقوا بقى
سعديه : بالراحه يا بت يا ندى بالراحه يا دزمه يومك اسود شكلك هتموتينا بدرى
ندى طبعا فرحانه اوى ومش شايفه قدامها وسعديه عماله تلطم بعدها بقى ندى مشيت بالراحه
علشان سعديه لغايه اما صحابهم كلهم مشيوا وهمه لقيوا نفسهم لوحده وسط الصحرى
ومش عارفين يرحوا فين وتاهوا
ندى : سعديه انا مش عارفه همه مشيوا منين
سعديه : يعنى ايه؟؟؟؟؟
ندى : شكلنا كده تهنا مش هنعرف نرجع
سعديه : انا عارفه هوه يوم اسود وجوطران انا كان مالى ومال السفارى والنيله المنيله
بهباب دى ما انا كنت فى بيتنا مرتاحه مالى ومال مصر ومال الرحلات
ندى : ما كفايه خلينا نركز بقى نشوف هنعمل ايه
سعديه : تعملى ايه اتصلى بالموبيل الى معاكى ده باى حد قبل الليل ما يدخل
ندى : اتصلت بميدو الو ايوه يا يا ميدو بص احنا فى الصحرى ومش عارفين نروحلكوا او نرجع احنا تهنى
ميدو : طيب انتوا فين بالتحديد
ندى: مش عارفه
سعديه : هاتى اشوفه الدزمه ده انت يا بنى اتصرف اعمل اى حاجه
ميدو : طيب اوصفيلى المكان الى انتوا فيه
سعديه : اوصفلك ايه يا سوادى يعنى خير اللهم ما اجعله خير الجنه بس جالبه على صفار شويه
انت اهبل يلا ماهى كله صفار فى صفار مفيش غير الرمل والصحرى انا اتلميت على شويه
مخابيل فى ايامى السوده دى
ميدو : طيب اهدى يا سعديه وانا هرجع من نفس السكه الى جينا منها وان شاء الله هلاقيكوا
سعديه : طيب بسرعه يلا
ميدو رجع من نفس المكان والحمد لله لقى ندى وسعديه
وخدهم ورجعوا الفندق طبعا سعديه زاد اعجابها بميدو وبالحركه الجدعه الى عملها بعد اما وصلوا الفندق
سعديه : عارف يلا يا محمد مع انك ولا دزمه بس طلعت جدع شكرا يلا انك رجعتنا
ميدو : مفيش شكر ده واجب واحنا اصحاب ولازم اعمل كده
وخصوصا انك انتى كمان الى كنتى تايهه
سعديه : خلاص يا ولا انت ما صدجت ولا ايه هاتاخدها حلوانه فى سلوانه
وتتساير يلا بجى شوف انت رايح فين
وخلص اليوم بالاعجاب الجميل بين سعديه وميدو
وجه رابع يوم
قرروا انهم يروحوا البحر سعديه رفضت زى العاده انها تنزل الميه
ندى: طيب اقلك حاجه يا ميدو علشان سعديه تيجى معانا
تعالى ناخد لانش فى البحر وهيبقى جميل
ميدو: فكره جميله تعالى نقول لسعديه
سعديه وافقت طبعا وركب اللانش ندى وميدو وسعديه وجات الرخمه
الى اسمها جنى ومصره انها تروح
جنى : انا لازم اروح معاكوا
سعديه : هى البت دى مش بتسمع الكلام ليه جولتلك اتجى شرى شكلك كده جبتيه لنفسك
جنى : لا هروح غصب عنك يا انتى
سعديه : تانى كلمه انتى دى انا ليا اسم ربنا ياخدك
عموما انتى الجانيه على روحك تعالى معانا
وركبوا اللانش وانطلقوا بقى فى البحر والجو كان تحفه وسعديه وميدو اعدين جمب بعض
ومنسجمين اوى جنى بقى اعده متغاظه اوى ازاى ميدو يقعد مع سعديه متجاهلها تماما
كده راحت لسعديه بتقلها قومى من هنا
سعديه : نعم يا ام سحلول عايزه ايه
جنى : بقلك قومى من هنا عايزه اعد جمب ميدو
ميدو: لا سعديه مش هتقوم من هنا
سعديه : لا انا سيبهالك وسيبهالها ام بوز فجرى اوعى وانتى زى الجرد كده
جنى : انا زى القرد انتى يا جربانه
سعديه : انا جربانه يا زباله يا حساله المجتمع انتى طيب هوريكى ( سعديه زقت جنى فى الميه )
بس الحمد لله جنى بتعرف تعوم
ميدو: ايه الى انتى عملتيه ده يا سعديه
سعديه : انت مش شايف الملخبطه دى بتجول ايه
ميدو رمى لجنى الطوق وطلعها الانش
جنى بعد اما طلعت بتكلم سعديه
جنى : بصى يا انتى انا بعرف اعوم وبتصرف كويس فى المواقف دى شوفى انتى بقى
هتعملى ايه وزقت سعديه فى الميه
سعديه: يا بووووووووووووووى ااااااااااااااااااااااااااااه الحجونى همووووووووووووووووت
هموووووووووووووووووت
ميدو نزل بقى يجرى وراها فى الميه لان سعديه مش بتعرف تعوم
وانقزها بقى وخرجوا من البحر خالص بعد المشكله الى حصلت دى سعديه بعد اما فاقت
مسكت جنى وضربتها ادتها علقه جامده وعضتها فى ايدها ندى وميدو
هدوا الموضوع وخلص اليوم بالخناقه دى اظن بعد كده جنى هتحرم تروح ناحيه سعديه
او تضايقها تانى ربنا يستر على البت مش تروح مستشفى الكلب ههههههههههههههههههههههههههههه
انتظــــــــر ونى فى الحلقه القادمه [/size]
تعالى نشوف حصل ايه
صحيوا الصبح ولبسوا ونزلوا يفطروا
ندى بصت لسعديه لقيتها لابسه لبسها المعتاد الى هوه جيب وجاكت
استغربت اوى وراحت تكلمها
ندى : سعديه ايه الى انتى لابساه ده
سعديه : ماله الى انا لابساه ده وحش ولا ايه
ندى : لا مش وحش بس مينفعش تركبى بيه جمل او تطلعى سفارى خالص لازم تلبسى بنطلون
سعديه : يومك اسوه البس بنطلون ليه حصل ايه فى الدنيا
اتهببى واسكتى يا بت وانا اصلا مش هركب جمل ولا حتى السفارى دى كمان وغورى من وشى
ندى : مينفعش يعنى هنسيبك لوحدك فى الصحرى
سعديه : خلاص مش اروح خالص واجعد هنا
ندى : لا بصى انا هجيبلك بنطلون من عندى بس واسع والله ومش ضيق تعالى شوفيه
ولو مش عاجبك مش تلبسيه
سعديه : تعالى اما اشوف انا عارفه انها رحله سوده من الاول ومحدش مصدجنى خالص
(سعديه اختارت طبعا اوسع بنطلون عند ندى وكمان لبست فوق منه فست طويل بس
الحمد لله انها وافقت تلبس البنطلون بعد اقناع شديد)
وراحوا بقى وهناك ركبوا الجمال الا وحده بس الاستاذه جنى خايفه طبعا من الجمل
جنى : يا مامى انا اركب ده لالالالالالا مقدرش انا اخاف منه
سعديه بقى شافت الموقف واتنرفزت منها
سعديه : متركبى ياختى وتخلصينى خلينا نتحرك ونمشى
جنى : انتى مالك يا انتى انا مش اركب مقدرش اخاف انا
سعديه : طيب جيبولها طاسه الخضه المحروسه على شبابها فى اليوم لاسود ده
يابت الناس اركبى ده اليف مش يعضك والله انا حاسه بالجمل هوه خايف منك احسن انتى تعضيه
جنى طبعا رافضه اقنعها احدى المشرفين انها تركب مع حد من زمايلها طبعا جنى اختارت ميدو
سعديه شافتها بتركب مع ميدو اتنرفزت هى كمان
سعديه : والله انا بجول ان البت دى دزمه هى مش خايفه اصلا انا عرفاها هى
عايزه تتلزج فى الولا الى اسمه ميدو شوفى يا بت يا ندى عامله ايه البت ما صدجت
تلزج فيه يادى النيله بنات اخر زمن
( سعديه شكلها متغاز علشان ميدو حاسه كده ان القلب بدأ يدق اما نشوف بقى )
خلص بقى موضوع الجمال وجه معاد رحله السفارى وكل اتنين يركبوا سوى
وركبت ندى وسعديه وجنى طبعا مع ميدو وانطلقت الرحله سعديه كانت خايفه من موضوع
السفارى ده لانها اول مره تطلع رحله سفارى وانطلقوا بقى
سعديه : بالراحه يا بت يا ندى بالراحه يا دزمه يومك اسود شكلك هتموتينا بدرى
ندى طبعا فرحانه اوى ومش شايفه قدامها وسعديه عماله تلطم بعدها بقى ندى مشيت بالراحه
علشان سعديه لغايه اما صحابهم كلهم مشيوا وهمه لقيوا نفسهم لوحده وسط الصحرى
ومش عارفين يرحوا فين وتاهوا
ندى : سعديه انا مش عارفه همه مشيوا منين
سعديه : يعنى ايه؟؟؟؟؟
ندى : شكلنا كده تهنا مش هنعرف نرجع
سعديه : انا عارفه هوه يوم اسود وجوطران انا كان مالى ومال السفارى والنيله المنيله
بهباب دى ما انا كنت فى بيتنا مرتاحه مالى ومال مصر ومال الرحلات
ندى : ما كفايه خلينا نركز بقى نشوف هنعمل ايه
سعديه : تعملى ايه اتصلى بالموبيل الى معاكى ده باى حد قبل الليل ما يدخل
ندى : اتصلت بميدو الو ايوه يا يا ميدو بص احنا فى الصحرى ومش عارفين نروحلكوا او نرجع احنا تهنى
ميدو : طيب انتوا فين بالتحديد
ندى: مش عارفه
سعديه : هاتى اشوفه الدزمه ده انت يا بنى اتصرف اعمل اى حاجه
ميدو : طيب اوصفيلى المكان الى انتوا فيه
سعديه : اوصفلك ايه يا سوادى يعنى خير اللهم ما اجعله خير الجنه بس جالبه على صفار شويه
انت اهبل يلا ماهى كله صفار فى صفار مفيش غير الرمل والصحرى انا اتلميت على شويه
مخابيل فى ايامى السوده دى
ميدو : طيب اهدى يا سعديه وانا هرجع من نفس السكه الى جينا منها وان شاء الله هلاقيكوا
سعديه : طيب بسرعه يلا
ميدو رجع من نفس المكان والحمد لله لقى ندى وسعديه
وخدهم ورجعوا الفندق طبعا سعديه زاد اعجابها بميدو وبالحركه الجدعه الى عملها بعد اما وصلوا الفندق
سعديه : عارف يلا يا محمد مع انك ولا دزمه بس طلعت جدع شكرا يلا انك رجعتنا
ميدو : مفيش شكر ده واجب واحنا اصحاب ولازم اعمل كده
وخصوصا انك انتى كمان الى كنتى تايهه
سعديه : خلاص يا ولا انت ما صدجت ولا ايه هاتاخدها حلوانه فى سلوانه
وتتساير يلا بجى شوف انت رايح فين
وخلص اليوم بالاعجاب الجميل بين سعديه وميدو
وجه رابع يوم
قرروا انهم يروحوا البحر سعديه رفضت زى العاده انها تنزل الميه
ندى: طيب اقلك حاجه يا ميدو علشان سعديه تيجى معانا
تعالى ناخد لانش فى البحر وهيبقى جميل
ميدو: فكره جميله تعالى نقول لسعديه
سعديه وافقت طبعا وركب اللانش ندى وميدو وسعديه وجات الرخمه
الى اسمها جنى ومصره انها تروح
جنى : انا لازم اروح معاكوا
سعديه : هى البت دى مش بتسمع الكلام ليه جولتلك اتجى شرى شكلك كده جبتيه لنفسك
جنى : لا هروح غصب عنك يا انتى
سعديه : تانى كلمه انتى دى انا ليا اسم ربنا ياخدك
عموما انتى الجانيه على روحك تعالى معانا
وركبوا اللانش وانطلقوا بقى فى البحر والجو كان تحفه وسعديه وميدو اعدين جمب بعض
ومنسجمين اوى جنى بقى اعده متغاظه اوى ازاى ميدو يقعد مع سعديه متجاهلها تماما
كده راحت لسعديه بتقلها قومى من هنا
سعديه : نعم يا ام سحلول عايزه ايه
جنى : بقلك قومى من هنا عايزه اعد جمب ميدو
ميدو: لا سعديه مش هتقوم من هنا
سعديه : لا انا سيبهالك وسيبهالها ام بوز فجرى اوعى وانتى زى الجرد كده
جنى : انا زى القرد انتى يا جربانه
سعديه : انا جربانه يا زباله يا حساله المجتمع انتى طيب هوريكى ( سعديه زقت جنى فى الميه )
بس الحمد لله جنى بتعرف تعوم
ميدو: ايه الى انتى عملتيه ده يا سعديه
سعديه : انت مش شايف الملخبطه دى بتجول ايه
ميدو رمى لجنى الطوق وطلعها الانش
جنى بعد اما طلعت بتكلم سعديه
جنى : بصى يا انتى انا بعرف اعوم وبتصرف كويس فى المواقف دى شوفى انتى بقى
هتعملى ايه وزقت سعديه فى الميه
سعديه: يا بووووووووووووووى ااااااااااااااااااااااااااااه الحجونى همووووووووووووووووت
هموووووووووووووووووت
ميدو نزل بقى يجرى وراها فى الميه لان سعديه مش بتعرف تعوم
وانقزها بقى وخرجوا من البحر خالص بعد المشكله الى حصلت دى سعديه بعد اما فاقت
مسكت جنى وضربتها ادتها علقه جامده وعضتها فى ايدها ندى وميدو
هدوا الموضوع وخلص اليوم بالخناقه دى اظن بعد كده جنى هتحرم تروح ناحيه سعديه
او تضايقها تانى ربنا يستر على البت مش تروح مستشفى الكلب ههههههههههههههههههههههههههههه
انتظــــــــر ونى فى الحلقه القادمه [/size]
